De beste regeling is: die waar beide partijen ontevreden over zijn…

Marcus Draaisma
Hoe kom je van een manager af waarop helaas niets valt aan te merken? Of andersom? Je wilt van elkaar af maar niemand waagt de eerste stap. Mr Marcus Draaisma zet de mogelijkheden op een rijtje.

Door: Marcus Draaisma, advocaat Palthe Oberman advocaten

Een botte manier is de manager te vertellen dat hij weg moet en hem dan ook meteen te schorsen. Deze aanpak komt zeker voor in de praktijk. De manager zal dan al gauw met zijn advocaat verzoeken om onderbouwing van dit ontslagbesluit en dreigen met een kort geding tot wedertewerkstelling omdat er geen reden is tot schorsing.

De advocaten willen bij aanvang van de onderhandelingen over een vergoeding graag dat de andere partij met het eerste voorstel komt

Als werkgever wil je liever geen kort geding omdat er dan rumoer komt en er ook een kans bestaat dat de werknemer dit kort geding wint en terug moet. Dat laatste is voor de werknemer na deze botte aanpak ook niet aantrekkelijk.

De dreiging met een kort geding kan ook bedoeld zijn om de onderhandelingen over een ruime vertrekvergoeding op gang te brengen. Als werkgever wil je wel een beëindigingsvergoeding betalen, als het maar niet veel meer is dan de wettelijke transitievergoeding.

Kunst

Vervolgens beginnen de onderhandelingen.
De werkgever zal in deze onderhandelingen aanvoeren dat de arbeidsverhouding duurzaam verstoord is geraakt of voert aan dat de functie is komen te vervallen. De advocaat van de werknemer voert ongetwijfeld aan dat er geen ontslaggrond is en dat het botte gedrag van de werkgever door de kantonrechter ernstig verwijtbaar zal worden gevonden.

De kantonrechter kan dan een billijke vergoeding toekennen. Daarbij kan worden aangesloten bij de reële schade van de werknemer. De kansen op de arbeidsmarkt worden meegewogen. De WW-uitkering en de transitievergoeding worden erbij betrokken en dat is wat anders dan dat zij van de billijke vergoeding worden afgetrokken.

De advocaten willen bij aanvang van de onderhandelingen over een vergoeding graag dat de andere partij met het eerste voorstel komt. Dan is bekend wat het speelveld is. Daarom zet de werkgeversadvocaat laag en de werknemersadvocaat hoog in (inclusief advocaatkosten) als er toch als eerste geboden moet worden. Het is nu kunst zo lang mogelijk aan het eigen voorstel vast te houden.

Hoog risico voor werknemer

De werkgever kan ondertussen een verzoek tot ontbinding bij de rechtbank indienen, in de hoop dat er vóór de behandeling daarvan nog een schikking wordt getroffen. De werknemer heeft daar wel last van, want hij moet dan advocaatkosten maken die van zijn netto loon, en mét BTW, betaald moeten worden. Voor de werkgever zijn het aftrekbare bedrijfskosten.

De werknemer moet er tijdens de onderhandelingen voor oppassen dat hij de arbeidsverhouding (ook bij schorsing) goed houdt om te voorkomen dat de werkgever toch een argument heeft bij de rechter.

Voor de werknemer, en zeker voor een manager, is het risico hoog dat de kantonrechter de arbeidsovereenkomst toch ontbindt, omdat ‘het niet meer werkt’

Voor de werknemer, en zeker voor een manager, is het risico hoog dat de kantonrechter de arbeidsovereenkomst toch ontbindt, omdat ‘het niet meer werkt’. Er is dan alleen nog discussie over een billijke vergoeding naast de transitievergoeding.

Geen zaak is hetzelfde en het verschil in de begeleiding van de werkgever of van de manager in dit soort zaken, wordt gemaakt door de ervaren en vakkundige advocaat, die leiding neemt in het proces en die zijn cliënt ook vertelt dat de beste regeling er een is waarover beide partijen ontevreden zijn, welke ontevredenheid doorgaans na twee weken alweer verdwenen is.