‘Diefstal’ kan een ruim begrip zijn: ontslag op staande voet na verzilveren ‘gevonden’ emballagebon…

In de ontslagpraktijk is een mogelijk ontslag op staande voet vaak aanleiding voor interessante discussies. Vooral als het om invulling van het (ruime) begrip ‘diefstal’ gaat, lopen de meningen uiteen. Vaak wordt gedacht dat als hetgeen wat is weggenomen beperkt in waarde is, een ontslag op staande voet geen optie is. Dat dit in de praktijk genuanceerder ligt, blijkt maar weer uit de volgende uitspraak.

Werkneemster is werkzaam als vulploegmedewerkster en kassière. Tijdens een periodieke (financiële) controle heeft werkgeefster een ongebruikelijke en afwijkende handeling geconstateerd, namelijk het scannen en verzilveren van een emballagebon ná sluitingstijd.

Werkgeefster heeft onderbouwd gesteld dat zij ten aanzien van diefstal en het wegnemen van zaken een strikt zerotolerancebeleid hanteert

Werkneemster heeft op 26 mei 2024 een emballagebon met een waarde van € 7,80 naast de kassa neergelegd en niet verwerkt bij de klant. Op camerabeelden is te zien dat werkneemster de betreffende emballagebon, die nog naast de kassa ligt, wegpakt en in haar broekzak stopt. Uit nader onderzoek bleek dat werkneemster deze emballagebon heeft gescand en verzilverd.

Op staande voet ontslag

Werkneemster is hiermee geconfronteerd en heeft toegegeven dat zij op 26 mei 2024 tijdens haar dienst achter de servicebalie, een emballagebon met een waarde van € 7,80 heeft weggenomen en deze op dezelfde dag heeft gebruikt om haar eigen boodschappen mee af te rekenen.

Werkgeefster heeft werkneemster vervolgens op staande voet ontslagen. Werkneemster was het hiermee niet eens: zij erkent de feiten, maar volgens haar is er geen sprake van een dringende reden voor een ontslag op staande voet.

De kantonrechter oordeelt dat de gedraging onder de gegeven omstandigheden wel degelijk een dringende reden oplevert voor een ontslag op staande voet. De kantonrechter overweegt daarbij dat vast staat dat de emballagebon die werkneemster heeft ‘gevonden’, niet haar eigendom was. Gelet hierop had werkneemster reeds moeten begrijpen dat zij zich de emballagebon niet mocht toe-eigenen laat staan dat zij deze mocht verzilveren voor eigen gewin.

Zerotolerancebeleid

Dat geldt eens te meer nu werkneemster wat betreft gevonden emballagebonnen een duidelijk beleid heeft, namelijk dat deze áltijd ingeleverd moeten worden bij werkgeefster. Weliswaar vertegenwoordigde de emballagebon een geringe waarde, maar werkgeefster heeft onderbouwd gesteld dat zij ten aanzien van diefstal en het wegnemen van zaken een strikt zerotolerancebeleid hanteert.

Naar het oordeel van de kantonrechter heeft werkgeefster verder voldoende aannemelijk gemaakt dat dit zerotolerancebeleid bij werkneemster bekend was. Ook oordeelt  de kantonrechter dat werkgeefster een gerechtvaardigd belang heeft bij een strikte handhaving van het zerotolerancebeleid. Werkgeefster heeft te maken met een verhoogd risico op het wegnemen van geld en zaken door haar eigen personeel.

Het voorgaande leidt de kantonrechter tot de conclusie dat werkneemster zich schuldig heeft gemaakt aan een gedraging die een zo wezenlijke inbreuk maakt op de belangen van werkgeefster en op het door werkgeefster in werkneemster gestelde en van deze te verlangen vertrouwen, dat voortzetting van de arbeidsovereenkomst redelijkerwijs niet van werkgeefster kon worden gevergd. De kantonrechter komt dan ook tot de conclusie dat het ontslag op staande voet rechtsgeldig is gegeven.

Concluderend

Deze uitspraak laat zien dat de waarde feitelijk ondergeschikt is aan het principe. Daarbij speelt ook een belangrijke rol dat de werkgeefster aantoonbaar een zerotolerancebeleid voert, dat dit beleid bij werkneemster bekend was en dat de werkgeefster bij dit beleid een gerechtvaardigd belang heeft.

Een ontslag op staande voet blijft uiteindelijk maatwerk, waarbij het belangrijk is deskundig advies in te winnen alvorens tot actie over te gaan. Indien een ontslag op staande voet geen stand houdt, is het leed – voor beide partijen overigens – niet te overzien.