Meeste werkgevers geven werknemers extra financiële steun – ook budgetcoaches

Het meest gebruikt is een eenmalige extra uitkering in geld. Het betreft financiële steun bovenop de structurele loonstijgingen en eenmalige uitkeringen die werkgevers in cao’s en arbeidsvoorwaardenreglementen afspreken. Dit blijkt uit onderzoek van werkgeversvereniging AWVN. 

Werkgevers schatten in dat 24% van de werknemers te maken heeft met financiële problemen als gevolg van gestegen prijzen voor levensonderhoud. Zij zien dat werknemers het moeilijk hebben en willen daarom iets extra’s doen. Hoewel veel bedrijven zelf ook last hebben van hoge (energie)prijzen en hogere kosten voor bijvoorbeeld grondstoffen, nemen zij serieuze maatregelen om werknemers te ondersteunen. Veel werkgevers geven al iets extra’s (33%) of gaan dat (nogmaals) doen (38%).

Vaak eenmalige uitkering

40% van de werkgevers geeft een eenmalige uitkering. Dit is volgens de AWVN meestal ook passender dan een structurele loonsverhoging. “Ten eerste omdat deze maatregelen gerichter ingezet kunnen worden voor de mensen die ondersteuning nodig hebben. Ten tweede heeft de huidige uitzonderlijk hoge inflatie een tijdelijk karakter, terwijl een loonsverhoging structureel is en meestal niet snel zal worden aangepast als de economische situatie normaliseert. Daarbij komt dat ook veel bedrijven getroffen worden door de hoge inflatie, waardoor een extra structurele verhoging van de (loon)kosten niet haalbaar is. Hoe groot de loonruimte is, verschilt dus per bedrijf of sector.

Volledige personeel gesteund

Opvallend is dat werkgevers inschatten dat 24% van de werknemers te maken heeft met financiële problemen, maar dat zij meestal toch het volledige personeel hulp bieden. Werkgevers vinden het lastig om te achterhalen voor welke werknemers het water aan de lippen staat. Werkgevers kunnen natuurlijk niet in de portemonnee van werknemers kijken. Daarbij komt dat geldproblemen vaak samen gaan met schaamte en werknemers zich niet zo snel zullen melden.

Werkgevers maken daarom de afweging om gericht de lagere inkomensgroepen te helpen, maar ook oog te houden voor de middeninkomens, omdat ook juist daar financiële problemen kunnen spelen. Dit doen zij door een vast bedrag te geven (als eenmalige uitkering). Daar zijn de lagere inkomensgroepen meer mee geholpen dan de hogere. Bovendien zijn de koopkrachtmaatregelen van de overheid vooral gericht op de laagste inkomensniveaus. Door als werkgever wel bredere ondersteuning te bieden, worden ook de middeninkomens geholpen die minder profiteren van de koopkrachtmaatregelen van de overheid.

Budgetcoaches en andere maatregelen

Behalve financiële uitkeringen faciliteren werkgevers de inzet van budgetcoaches, geven zij een hogere reiskostenvergoeding of wordt het loon verhoogd (voor alle of een deel van de medewerkers). Er worden meer werkuren aangeboden en op verzoek worden vakantiedagen eerder uitbetaald. Werkgevers noemen ook nog andere maatregelen die zij treffen, zoals bijdragen aan het verduurzamen van het huis, een leasefiets vanwege de hoge brandstofprijzen en het eerder uitbetalen van vakantiegeld.

Werkgevers willen dat werknemers zoveel mogelijk terugzien van de financiële tegemoetkomingen die zij als werkgever doen. Zij kiezen er nu vaak voor om de vergoeding niet aan het brutoloon toe te voegen, maar onder te brengen in de WKR. Dit voorkomt dat werknemers hun toeslagen verliezen. De vraag is of de vrije ruimte in de WKR voldoende mogelijkheden hiertoe biedt. Diverse werkgevers geven aan tegen dat zij tegen de grenzen lopen.

Aan het AWVN-onderzoek namen 170 bedrijven mee. Zij vormen een goede doorsnede van de marktsector in Nederland.