Alle medewerkers een microchip?

Bij honden en katten vinden we het normaal. Maar medewerkers ‘microchippen’? Daar kan nog niet iedereen bij met z’n hoofd. Toch doen de eerste bedrijven in Australië, de VS, maar ook in Zweden het al gewoon.

In de Amerikaanse en Australische media verschijnen de laatste maanden steeds meer verhalen van organisaties die medewerkers – op basis van vrijwilligheid – een chip ter grootte van een rijstkorrel onder de huid aanbrengen om zo deuren, kopieermachines en computers te bedienen. 

Zo kwam het bedrijf Three Square Market onlangs in het nieuws toen zij aangaven als eerste bedrijf in de Verenigde Staten hun medewerkers te chippen. Bekijk de video hieronder:

Maar ook dichterbij huis zijn er gevallen bekend. Patrick Mesterton is oprichter van Epicentre, een Zweeds bedrijf waar 150 medewerkers zich ondertussen hebben laten chippen. 'Het chippen van medewerkers moet medewerkers ‘gebruiksgemak’ opleveren', zegt hij  in de Los Angeles Times. ‘Een chip vervangt immers sleutels en allerlei (betaal)pasjes’. Mesterton zegt er ethisch geen moeite mee te hebben.

Data verzamelen

Zoals bij elke introductie van nieuwe technologie op de werkvloer, rijst ook hier natuurlijk de vraag hoe het zit met privacy en veiligheid. De chip levert natuurlijk een enorme bak aan data op. Van waar welke medewerker op welk tijdstip was, welke route hij of zij nam en hoe lang diens toiletbezoekjes duren, tot welke broodjes en sapjes de medewerker koopt in de bedrijfskantine.

Data waar werkgevers voorlopig waarschijnlijk weinig mee kunnen. Want rondom het verzamelen van data van medewerkers geldt strikte wet- en regelgeving (onder andere de Wet bescherming persoonsgegevens) om de privacy van medewerkers te waarborgen.

Tik op de vingers

Werkgevers die wel met deze data aan de gang gaan, lopen de kans om op de vingers getikt te worden door de Autoriteit Persoonsgegevens.

Zo ontstond er vorig jaar ophef rondom de trend van het toenemende gebruik van wearables op de werkvloer. Met name rondom de ‘activity trackers’, de horloges en armbanden die werkgevers hun personeel kado doen in het kader van gezondheid en vitaliteit. Werkgevers zien hier kansen voor gezondheidprogramma’s, maar kunnen hier vooralsnog bijzonder weinig mee.

De Autoriteit Persoonsgegevens waarschuwde toen twee Nederlandse bedrijven die gezondheidsdata van hun medewerkers verzamelden. Een van hen had zelfs inzicht in het slaappatroon van medewerkers.