De scholingsvouchers gaan niet door – wat nu?
Wat wilde de overheid?
Volgens het CPB zijn lager opgeleiden moeilijker te bewegen om door te leren. Als reactie hierop kwam het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Werk (OCW) met een voorstel om scholingsvouchers in te zetten ter vervanging van de fiscale aftrek voor scholingsuitgave. Vorige week is het voorstel aangehouden omdat het plan niet duidelijk genoeg was. Job Slok, woordvoerder van het Ministerie van OCW, heeft laten weten dat Minister Bussemakers bezig is met het uitwerken van alternatieven.
Uit het onderzoek is gebleken dat het inzetten van een individueel opleidingsbudget (vergelijkbaar met een scholingsvoucher) wel degelijk een goed middel zou zijn om de drempel naar doorleren te verlagen – ongeacht het opleidingsniveau. Meer dan de helft van de ondervraagden (60%) geeft aan graag een persoonlijk leerbudget te willen, en nog eens 57% geeft aan dat ze met dit persoonlijk leerbudget ook meer zouden gaan leren. Ook blijkt uit onderzoek dat HBO’ers vaker beschikking hebben over een persoonlijk opleidingsbudget. Vanuit de overheid hadden de voorgestelde scholingsvouchers hier een ‘’overbruggende’’ rol in kunnen spelen.
En als de overheid nu eens met werkgevers zou praten?
Werkgevers met veel werknemers op MBO-niveau kunnen sprongen maken op het gebied van duurzame inzetbaarheid met een persoonlijk leerbudget. Het voorstel van de scholingsvouchers gaat dan misschien niet door, de overheid en het ministerie van OCW zou werkgevers kunnen stimuleren om een persoonlijk leerbudget voor werknemers in te stellen. De huidige fiscale aftrekregeling voor scholingskosten zou daarin nog steeds een rol kunnen spelen.
Kunnen werkgevers iets doen om de barrière naar het leren te verlagen?
Scholingsvouchers zijn dus niet alleen voor de overheid een handig middel om mensen te mobiliseren, werkgevers kunnen hun personeel ook meer mobiel maken door ze een persoonlijk leerbudget te geven. Overigens geven de meeste ondervraagden aan hun leerbudget in overleg met hun leidinggevende te kunnen besteden – het initiatief ligt dus bij de werknemer maar de besluitvorming is gedeeld tussen de werkgever en werknemer.
In het HRD-trends rapport 2016 gaven wij al aan dat leren steeds laagdrempeliger wordt gemaakt. Het gemak om te leren is, mede door technologische ontwikkelingen, sterk verhoogd. De financiële barrières naar leren zo laag mogelijk maken is een logische ontwikkeling om werknemers in staat te stellen tot een leven lang leren.