Hans Stegeman, hoofdeconoom Triodos Bank: “Waarom zou je je inzetten als je als productiefactor wordt behandeld?”

Hans Stegeman, hoofdeconoom Triodos Bank: “Waarom zou je je inzetten als je als productiefactor wordt behandeld?”
Een economie die niet gericht is op winst maar op welzijn, waarin we allemaal minder uren werken maar meer maatschappelijke waarde toevoegen. Utopisch? Bij Triodos Bank geloven ze erin. En werkgevers hebben daar een hoofdrol in. “We hebben te veel banen voor onnodige en niet-duurzame groei.”

,Door Constanteyn Roelofs

We spreken Hans Stegeman, hoofdeconoom bij Triodos Bank, vooruitblikkend op zijn keynote speech op de Leadership in HR Summit op 20 april aanstaande. Stevige uitspraken gaat hij daarbij niet uit de weg.

“Ik wil het hebben over systeemkeuzes, niet over shallow solutions. We hebben het te vaak over symptomen in plaats van oorzaken.”

Het is de taak van de hoofdeconoom om huidige trends in de economie en de economische wetenschappen om te zetten in voorspellingen voor de komende paar jaar, die weer gebruikt worden bij investeringsbeslissingen of optuigen van financiële elementen en producten.


Leadership in HR 2023: Put your Money where your Mouth is

Kom op donderdag 20 april 2023 naar het Louwman Museum en ontdek hoe proactief leiderschap en risicobereidheid kunnen leiden tot betekenisvolle impact. Leer hoe je keuzes kunt maken die voortkomen uit eigen overtuigingen en aansluiten bij de bedrijfsdoelen en -waarden. Een inspirerende dag voor elke HR-leider die de daad bij het woord wil voegen.

Meld je nu aan

 


De hoofdeconoom staat dus met één been in de wereld van fundamentele economische denkers als Karl Marx, John Maynard Keynes (of, een modern voorbeeld, Kate Raworth en Mariana Mazzucato) waar Arbeid en Kapitaal nog met een hoofdletter worden geschreven, en met het andere in de dagelijkse bankierspraktijk. Dat leidt tot een wonderlijke combinatie van filosofische inzichten met praktische toepassingen.

Heel erg veel minder werken

Eén stelling die nu rondzingt onder economische denkers en waar Stegeman de CHRO-community mee wil prikkelen is dat we in de toekomst vooral heel erg veel minder gaan werken. De economie van de toekomst is namelijk niet langer op groei gericht, maar op welzijn.

En dus gaan we gewoon heel veel bullshitbanen niet meer doen, verdelen we de welvaart en de arbeid eerlijker en houden we met z’n allen meer tijd over voor vrienden en familie. Als dat allemaal vrij fundamenteel overkomt dan klopt dat: Stegeman wil het niet hebben over een feedbacksessietje extra hier of een retentieprogrammaatje daar, maar fundamenteel de manier waarop de samenleving nadenkt over werk veranderen.

“Ik wil het hebben over systeemkeuzes, niet over shallow solutions. We hebben het te vaak over symptomen in plaats van oorzaken.” Daarbij mag alles ter discussie worden gesteld, niet in de laatste plaats de manier waarop we over werk praten.

Welvaart verdelen

“Ik heb een hekel aan de term human resources. Het zegt iets over hoe je mensen ziet: als productiefactor. Zolang je alles economisch benadert maak je van alles een transactie. Dan kan je nog zo lang dooremmeren over de bedrijfscultuur en de relatie met de werknemer, maar waarom zou je je inzetten als je als productiefactor wordt behandeld?”

We moeten onszelf volgens Stegeman dus afvragen waarom we eigenlijk werken en welke plaats werk inneemt in ons complexe economische systeem. “We moeten ons afvragen: wat is de functie van de arbeidsmarkt? Is het een manier om welvaart te verdelen, of de manier om werk te verdelen?” Op het moment is de arbeidsmarkt vooral een herverdelingsmechanisme waarin volgens Stegeman arbeid wordt ingeruild voor kapitaal.

“Iedereen is al aan het werk, maar er zijn heel veel mensen die niet rond kunnen komen”

“Als dat niet goed plaatsvindt hebben we groei nodig om iedereen aan het werk te krijgen.” En ja, er zijn op het moment inderdaad signalen dat die verdeling van welvaart en arbeid nogal uit het lood is. “Iedereen is al aan het werk, maar er zijn heel veel mensen die niet rond kunnen komen. Dat vraagt om een herontwerp.”

Race to the bottom

Kortom: we hebben als samenleving teveel banen voor onnodige en niet-duurzame groei, teveel bullshitbanen om die groei op een scheve manier te verdelen en te grote verschillen tussen de ‘race to the bottom’ aan de onderkant en de naar de hemel groeiende beloningen aan de top.

Welke vergaande ideeën en oplossingen Hans Stegeman hiervoor ziet, vertelt hij tijdens Leadership in HR op 20 april in het Louwman Museum, Den Haag.