Wereldwijde opleving van de duo-CEO

Het beursgenoteerde IT-bedrijf Salesforce heeft eind vorig jaar Bret Taylor aangesteld als co-CEO, een voormalige bestuurder van Twitter. Jungle Creations, een internationaal mediabedrijf, stelde met Nat Poulter ook een co-CEO aan. Dichter bij huis koos DSM voor een duo-CEO in de persoon van Geraldine Matchett en Dimitri de Vreeze.

Wereldwijd is er een opleving gaande van het fenomeen duo-CEO. Volgens Nat Poulter van Jungle Creations is de tijd rijp voor een duo- of co-CEO. Sinds het bedrijf de rol van co-CEO creëerde maakte het bedrijf vorig jaar een winstsprong van 38 procent naar 342 procent. “Covid heeft de manier waarop we werken al zo veel veranderd. Nu bedrijven al breken met tradities, zie ik meer bedrijven deze kant op gaan.”

Motiverende redenen voor een co-CEO

Het belangrijkste argument voor een co-CEO is de grotere reikwijdte van de hoogste functie. Een CEO alleen is niet in staat om alle vereiste taken alleen te klaren, daarvoor moet de aandacht te veel gespreid worden. Zeker in een tijd van verandering is dat meer dan een CEO alleen aankan. Dat geldt ook voor de deskundigheden en vaardigheden, die breder in de top vertegenwoordigd zijn als er een co-CEO aan boord is.

In de tweede plaats zijn bedrijven te complex om door een enkele CEO te worden aangestuurd. Nat Poulter wijst erop dat Jungle Creations vier gedifferentieerde inkomstenstromen heeft en in wezen bestaat uit vier verschillende bedrijven. “Het hebben van verschillende vaardigheden om deze te bedienen is daarom logisch”, zo motiveert hij de positie van de co-CEO.

Daarnaast verkleinen bedrijven met een co-CEO het risico dat er kennis en netwerken wegvallen als de CEO iets overkomt. Dat was het geval bij Oracle, toen in 2019 een van de twee co-CEO’s overleed. Safra Catz werd als overgebleven co-CEO de enige bestuursvoorzitter.

Tenslotte stellen sommigen dat de co-CEO een antwoord is op de roep om diversifiëring van bedrijven. Het delen van de hoogste zetel zou het voor vrouwen gemakkelijker maken om op topniveau aan te haken.

Het lijkt erop dat bedrijven in turbulente tijden baat hebben bij een dubbele bezetting van de CEO-functie. Bij SAP traden er in 2019 twee co-CEO’s aan nadat tal van bestuurders waren vertrokken en het bedrijf onder vuur lag van een activistische aandeelhouder. Salesforce stopte in 2020 met het fenomeen co-CEO, maar stelde er onlangs toch weer eentje aan nadat het bedrijf bar slechte cijfers schreef. Bij DSM trad de co-CEO aan toen het bedrijf bezig was met de transitie van chemiebedrijf naar voedingsbedrijf.

Visie op de co-CEO belangrijke eis

In grote bedrijven lijkt het model van de co-CEO echter fragiel. Machtsdeling draagt niet bij aan slagvaardigheid, zo klonk het bij SAP toen een van de twee co-CEO’s al na een half jaar vertrok. Oracle stopte er ook mee na het overlijden van de co-CEO’s. Het argument tegen de co-CEO is dat zeggenschap in de top van het bedrijf onvoldoende helder is, waardoor de autoriteit van de topfunctie erodeert.

Voorstanders van de co-CEO betogen dat het model van een enkele CEO evenmin feilloos is. Bij tal van bedrijven moet de CEO vroegtijdig hun biezen pakken. Een co-CEO lukt als er voldoende aandacht is voor de randvoorwaarden. Onderlinge afstemming, gedeelde visie en waarden en sterke communicatie zijn de belangrijkste eisen. En bovenal: een bedrijf moet een visie hebben op de vraag waarom een co-CEO iets toevoegt.