Uitspraak Europees Hof houdt inhuur derdelanders even lastig als duur

Het inhuren van personeel van buiten de Europese Unie komt steeds vaker voor. Het UWV had in de eerste helft van dit jaar 18.800 aanvragen ontvangen van bedrijven die werknemers van buiten de EU in dienst willen nemen.

De instroom van buitenlanders sluit naadloos aan bij het huidige politieke pijnpunt

Dat zijn er bijna net zoveel als in heel 2023, toen 20.900 aanvragen binnenkwamen. Vergeleken met eerdere jaren is de stijging nog groter. Zo bleef de teller twee jaar geleden steken op 15.000 en werd het jaar ervoor zelfs de 10.000 niet gehaald.

Maatschappelijk gezien ligt dat gevoelig. De instroom van buitenlanders sluit naadloos aan bij het huidige politieke pijnpunt. Vooral als het gaat om asielzoekers en andere vluchtelingen, die ook kunnen behoren tot de groeiende groep derdelanders.

Kritiek

Het gaat om een toegestane vorm van arbeid binnen het vrije verkeer van diensten, dat gepaard gaat met diverse administratieve verplichtingen

Ook ging het in de rechtszaak over de duur van de dienstverlening in Nederland. Die wordt in Nederland ten onrechte beperkt tot 24 maanden en niet tot de daadwerkelijke duur van de diensten.

Verder zijn in Nederland de leges voor de derdelanders vijf keer hoger dan de leges voor een verblijfsvergunning voor een EU-onderdaan. Dit terwijl het verstrekken van een dergelijke vergunning enkel een formaliteit is, omdat het verblijf op het grondgebied gebaseerd is op EU-recht en niet op basis van nationale wetgeving.

Uitspraak van het Hof van Justitie

Het Hof van Justitie heeft bepaald dat Nederland wel degelijk gerechtigd is opnieuw een verblijfsvergunning te vragen aan een ‘derdelander dienstverrichter’ als deze langer dan negentig dagen in Nederland verblijf beoogt. Dit in verband met de openbare orde. De duur van de Nederlandse verblijfsvergunning mag beperkt worden tot de duur van de vergunning in het land waar de werkgever is gevestigd.

Verder mogen hogere leges alleen toegepast worden als de vergunning zonder buitensporige formaliteiten kan worden afgegeven of verlengd en het bedrag van de leges ongeveer overeenkomt met de administratieve kosten die de behandeling van een aanvraag voor een dergelijke vergunning meebrengt. Dit laatste moet de nationale rechter onderzoeken.

Allereerst zal het ministerie van Justitie en Veiligheid en de IND moeten bezien wat de kosten zijn van het afgeven van vergunningen voor derdelanders. Als deze niet hoger zijn dan die voor de afgifte van vergunningen voor EU-onderdanen die verblijf beogen van langer dan drie maanden, zullen deze waarschijnlijk gelijk worden getrokken.

Meer kosten voor de inzet van derdelanders

De buitenlandse werkgever zal als gevolg van dit arrest meer kosten moeten maken, doordat hij voor zijn werknemers bij een beoogd verblijf van langer dan 90 dagen verblijfsvergunningen zal moeten aanvragen en daarvoor (veel) extra kosten zal moeten maken. Wel is het waarschijnlijk dat de legeskosten gelijkgetrokken worden met die voor vergunningen voor EU-onderdanen.

Het arrest van het Hof van Justitie bevestigt nog eens dat het vrij verrichten van diensten door derdelanders geen illegale arbeid is, maar legaal gebruik van het EU-dienstenverkeer. Maar het tijdelijk betreden van de Nederlandse arbeidsmarkt is lang niet zo makkelijk als menigeen denkt. Het gaat om een toegestane vorm van arbeid binnen het vrije verkeer van diensten, dat gepaard gaat met diverse administratieve verplichtingen.