Ik herinner me levendig het moment dat ik voelde dat het tijd was om mijn carrièrepad te veranderen. Ik was in Londen om het event UPW “Unleash the power within” van Tony Robbins bij te wonen. Iets wat ik al een tijdje op mijn bucketlist had staan. Maar laten we niet op de zaken vooruit lopen… 

Een paar weken daarvoor had ik een ski-ongeluk tijdens een vakantie met mijn vriendinnen. Iets wat een traditie is geworden sinds onze studententijd. We hadden heerlijk uitgebreid geluncht op de piste met een beetje te veel witte wijn … dus tja, ik kan niemand de schuld geven behalve mezelf. Ik viel ongelukkig tijdens de laatste afdaling van de dag en scheurde mijn kniebanden, kruisbanden en meniscus. 

Iets vreselijk mis 

Een drievoudig trauma blijken ze dat te noemen. Hierdoor belandde ik een paar weken in een rolstoel en liep een paar maanden op krukken. Toen ik viel, wist ik gelijk dat er iets vreselijk mis was, maar ik was niet gestresst of in paniek. Het was meer een soort van realisatie dat het universum me iets probeerde te vertellen en dat ik niet had geluisterd. Slooooooow down! En hier had je het, nu moest ik wel rustig aan doen. 

Moest ik nu ik in een rolstoel was beland deze reizen afzeggen?

In mijn tijd als Global HR Director bij Hunkemöller denk ik dat er nooit echt een periode is geweest waarin je even op adem kon komen, kon reflecteren, herijken. Continu een hoog adrenalinegehalte; er was altijd wel iets dat dringend of heel belangrijk was. Bijvoorbeeld 100 nieuwe winkels per jaar openen, een voorbereiding op een IPO, een verkoop aan een nieuwe private equity partij, nieuwe landen opstarten, reorganisaties – noem het maar op. 

Daarnaast kenmerkt de fashion retail industrie zich ook door de emoties die hoog oplopen wanneer collecties niet aan slaan of producten niet voldoende of op de juiste locatie voorhanden zijn.

Geliefd merk 

Maar om eerlijk te zijn, was ikzelf ook verantwoordelijk voor het aanjagen en zorgen voor een hoog tempo en intensiteit. Ik wilde echt dat het bedrijf een geliefd merk zou worden en de HR-afdeling had veel verandering, liefde, management en innovatie nodig. Maar de laatste tijd was het voorbij dat beruchte punt gegaan en niet lang meer houdbaar. 

Desalniettemin, de Nederlandse mentaliteit van: “niet zeuren, maar poetsen”, gewoon mouwen opstropen en gaan, voerde de boventoon. Tot die mooie dag in Oostenrijk. Ik was van plan om de week na mijn skivakantie naar Londen te gaan om het Tony Robbins event bij te wonen en een paar weken later mijn vrienden en oude team in Australië te gaan bezoeken. Ik was na mijn remigratie van vijf jaar geleden niet meer terug geweest en verlangde naar het weerzien. Moest ik nu ik in een rolstoel was beland deze reizen afzeggen? Buiten het ongemak van reizen in een rolstoel zou ik ook mijn 7-jarig zoontje mee nemen naar Sydney. 

Dus daar was het, het moment van realisatie: je kunt alles bereiken! 

Op de eerste dag van het 4-daagse evenement werden we uitgedaagd om met blote voeten over hete kolen te lopen. Iets dat een enorme wilskracht en een bepaalde mindset vereist. Ik zat in een rolstoel maar besloot toch de uitdaging aan te gaan, weliswaar met hulp, om over de kolen te lopen. Ik had allerlei angsten, vooral over de mogelijke pijn en consequenties voor mijn herstel, maar was vooral bezorgd over het langzame tempo waarmee ik gezien mijn conditie over de kolen zou lopen, noem het strompelen, het zou vast meer pijn doen…

Moment van realisatie 

Hoe dan ook, ik deed het, ik liep over de kolen en voelde niets. Dus daar was het, het moment van realisatie: je kunt alles bereiken!  Met de juiste mindset, focus, drive en ook zeker wat kennis over de techniek waarop, maar als je dit kan wat kan je dan nog meer? Zou ik dan iets kunnen doen wat professioneel gezien echt buiten mijn comfortzone ligt? Waar ik tegelijkertijd onzeker over ben maar ook nieuwsgierig naar ben?

Mijn eigen baas zijn. Ik had er nooit eerder over nagedacht, ik volgde het typische HR-carrièrepad en hoogstwaarschijnlijk zou de volgende carrièrestap een andere HR Directeur-functie bij een ander mooi bedrijf zijn. Zou ik de onzekerheid aandurven, zou mijn ego het aankunnen, was ik bereid de negatieve financiële consequenties te dragen bij opzegging, mijn werk status te  verliezen en een duik te nemen in het onbekende … iets totaal buiten mijn comfortzone doen? Mijn eigen bedrijf beginnen? Ik dacht van wel. Nooit kon ik voorzien wat er voor me lag …

Volg Anne Jaakke direct via facebook en instragram of bezoek haar website.