En dan is daar die dag, de dag dat je opstaat en denkt vandaag is het zover…hoe zal hij, mijn CEO, reageren? Wat zal hij zeggen? Uiteindelijk kwam de dag sneller dan ik had gedacht, een paar weken daarvoor was er iets voorgevallen wat de druppel was die mijn emmer deed overlopen. 

Aan de andere kant verbaasde me het hoe lang ik er wel niet over had gedaan om van gevoel, naar besluit, naar actie over te gaan. En in alle eerlijkheid was dat voornamelijk de beruchte gouden kooi. Het duurde best lang voordat ik wilde toegeven dat het niet de kooi is, maar de belofte aan goud die verdere persoonlijke ontwikkeling en nieuwe avonturen tot een toekomstdroom kunnen maken. 

Dat ik zo lang over mijn besluit had gedaan, kwam voornamelijk door de beruchte gouden kooi

Toen ik eenmaal mijn verlies kon accepteren maakte ik gewoon het deurtje van de kooi zelf open en bleek dat verrassend simpel te zijn. En mijn team? Dat liet ik vanuit liefde los. Na 5,5 jaar wist ik dat ik ze alles had gegegeven wat ik kon, het was tijd voor een ieder om volledig op eigen benen te gaan staan. Aan een nieuwe CHRO om ze naar een next level te brengen. 

Steengoed

En dan is daar die andere dag, die eerste nieuwe dag, de dag dat ik eindelijk vol enthousiasme en energie aan de slag kon met Donja mijn co-founder. Ik had Donja een paar jaar geleden aangenomen in mijn HR team als aanstormend talent, zij is nu 29 jaar, toen net uit de schoolbanken. Ik wist het echter meteen, zij is een parel. 

Een aantal senior leaders die ik ken haalde hun wenkbrauwen op, ga jij een bedrijf beginnen met iemand die bijna 20 jaar jonger is? Uh, laat me eens goed nadenken…Hell yes! Niet omdat ze jonger is, maar omdat ze steengoed is. Maar vooral ook omdat we een super goed team zijn. 
En zo begonnen we begin februari, vol enthousiasme en met super toffe plannen. We hadden een paar maanden daarvoor vakantie opgenomen en samen onze “vakantie” doorgebracht samen met 4000 internationale entrepreneurs op de 6-daagse Business Mastery van Tony Robbins in AFAS.

Gigantische energie

Onze eerste gezamenlijke werkdag werkte we van 9 tot 23 uur en nog waren we niet moe. De eerste weken werden een aaneenschakeling van super praktische inimini zaken regelen, wat ik trouwens echt verschrikkelijk vond,  en het ontmoeten van nieuwe inspirerende mensen en bedrijven welke een gigantische energieboost gaven. 
Ook werkten we hard verder aan de ontwikkeling van ons product. Spraken we mensen die ons wellicht verder zouden kunnen helpen en stopten we veel van onze tijd in het ontwikkelen van een investor-deck. Immers het leek onvermijdelijk dat investeerders nodig waren.

Wat een ongelooflijk geneuzel over details, kunnen we het niet over de grote lijnen hebben?

Mijn grootste realisatie die eerste 4 weken? Het feit dat ik als boardroom-director stiekem super verwend was geraakt, ik was een prinses geweest zonder me daar toen bewust van te zijn. Zo had ik voorheen een PA en een stagiaire en nu besefte ik pas echt hoeveel tijd er gaat zitten in het regelen van afspraken. Ooit was er een IT-team en een centrale helpdesk, nu hoorde ik me tegen Donja zeggen: Wat bedoel je met een gezamenlijke drive regelen? 

Het zoeken naar een boekhouder die een beetje hip is bleek ook een hele opgave en mijn grootste irritatie…wat een ongelooflijk geneuzel over details, kunnen we het niet over de grote lijnen hebben?…oh en ja die auto, hmm ik was wellicht toch iets te impulsief om te denken dat ik die prima zelf uit Duitsland kon importeren… 

We lachten erom, we waren superpositief. 

We hadden een goed plan, een goed product en we waren een goed team. Wat zou er in hemelsnaam nu mis kunnen gaan…?

Volg Anne Jaakke direct via facebook en instragram of bezoek haar website.